Hail Atlantis

Monseigneur Jambon was meer dan een jaar afwezig, dit uiteraard tot bittere teleurstelling van zijn groeiende schare fans. De avonturen van Herr Baron Vonschinkhausen bijvoorbeeld, duizenden hits, Wij bedoelen maar, want net als Willempie zijn Wij natuurlijk meervoud, maar inmiddels knettergek, correctie, Wij waren volkomen knetter. Zo kon het gebeuren dat Wij acuut werden opgenomen in het UMCG, ouderenpsychiatrie en wie kwamen Wij daar tegen, dra Zieleknijper, die kent iedereen, maar die wou Ons dan niet behandelen, wegens belangenverstrengeling of zoiets??? Anyway, Wij waren er heilig van overtuigd, dat Wij leden aan het covidvirus ondanks tig negatieve tests en werden 16 dec 2021 opgenomen en kwamen er 20 jan 2022 weer uit, maar in die tijd hebben Wij niet meer dan dat gepresteerd en Wij komen dus met een verhaaltje uit 2006, toen Wij als jeune premier nog kennis hadden aan een Dame van stand en gedeeld winnaar werden van een onooglijk groepje, nog altijd goed voor 400 Euries, wat ook naar ene Hommes ging, Wij hopen dat U allen het de moeite waard vindt, wel een hoop gedoe trouwens, fotoos erbij zoeken, wat mij nauwelijks lukt, maar als de vrijwilliger van het jaar 2021 mij nou effe helpt………

De rauwe coronarealiteit van het ‘hot nurse syndrom’ van de baron.

EN  NOG  een PSjeO: h ja, voor ik het vergeet, dat UMCG is het duurste hotel van de stad, 700 euries per dag, de zusters zijn om je vingers bij af te likken, er liep zelfs een broeder rond, elck wat wils nietwaar, maar met MRI-scan-wat een teringherrie maakt dat apparaat- werd de dagprijs effe opgekrikt en dan de kunstjes, die dr Kremer de neuroloog mij liet doen, geweldig, wat niet gezegd kan worden van de producten uit de gaarkeuken, witlof mmmm lekker, maar tot pap gekookt, gadverdamme…… de witlof in zijn geheel even kort koken, en dan met gesmolten kaas middels de grill, heerlijk, maar ja kom daar maar eens om, daar in die gaarkeuken denken ze natuurlijk voor mummelmondjes te koken, maar nu hebben Wij onze eigen tanden nog!!!!!!!

Hail Atlantis

Way down the ocean where I wannabe she may be, daar introduceerde ik onlangs een dame. Aan de bar speelde Mr. Softenon ternauwernood schaak tegen de uitbater en ernaast zat een dronkeman. De zatlap kieperde voortdurend volle wijnglazen om. Aldus waren de stukken in rode wijn aan het rondzwemmen en kleurde de theedoek, waar de glazen op oniotlen, waar de galazen op stonden, vuurrood. Dit tot groot vermaak van een bultenaar en tot stomme verbazing van die dame. Vooral, omdat voordat Mr. Softenon de taxi in waggelde — geen armen immers — haar nog even toebeet: “Vrouwen zijn heel nare wezens.”

Was dit slechts een dronkemansnachtmerrie of ben ik daar echt geweest, vroeg zij zich de volgende dag vertwijfeld af. Ik wist niet dat zoiets nog bestond. Was het de Hades, de Griekse onderwereld niet? Die gedrochten mogen er nooit meer uit en zijn gedoemd tot in de eeuwigheid remise tegen elkaar te schuiven.

Het zal u niet verbazen dat ik weldra gekweld werd door heftige visioenen van het wellustige lichaam van deze briljante dame. Te vergelijken met de verzoeking van Sint Antonius, het was alsof een demon in mijn geest ronddoolde. De gevolgen waren rampzalig: de ene nul na de andere – niet de manier om in het Harmonietoernooi 500 euries op te halen.

Die dame en daarmee de demon uit mijn hoofd zetten en er fris en vrolijk tegenaan.

Eerlijk zullen we alles delen

Voor aanvang van de bekerronde had Geon Knol voorgesteld de eerste twee partijen remise te geven en de beslissing via een barrage te forceren. Die Geon is natuurlijk veel sneller dan deze bejaarde. Gewoon spelen, dat ging verdacht makkelijk. O, wil die op die manier aan zijn barrage komen? Eerst maar even naar de bar. Daar ontstond een incidentje met de heer Bokser, zoals die hoofdagente van politie hem zou noemen. Ik verliet schielijk het gebouw, en zoek nu (dit manuscript dateert van half januari – inmiddels is de schrijver weer beschikbaar voor het Vierde) verder mijn heil bij Schaakgezelschap Staunton, uitsluitend bevolkt door beschaafde oude heren. Dat incidentje smeulde op onaangename manier stevig na.


G. Parfett – J. Jambon

1.d4 Nf6 2. Nf3 g6 3. Bg5 Bg7 4. Bxf6 Bxf6 5. Nc3 d6 6. Ne4 Bg7 7. e3 Nd7 8. Be2 Nf6 9. Nxf6+ Bxf6 10. h4 h5 11. c3 c6 12. Qb3 Qb6 13. Qc2 c5 14. Rd1 cxd4 15. Nxd4 a6 16. g3 Bg7 17. O-O O-O 18. b3 Bh3 19. Rfe1 Rac8 20. c4 Qc5 21. Qe4 Rc7 22. Kh2 Bc8 23. Bf1 Qa5 24. Re2 b5 25. Red2 Bb7 26. Qb1 b4 27. Bg2 Bxg2 28. Kxg2 Rc5 29. Nf3 Rfc8 30. Rd5 Qb6 31. Kg1 a5 32. Ng5 Rxd5 33. Rxd5 Rc5 34. Qd3 f5

[diagram][FEN “6k1/4p1b1/1q1p2p1/p1rR1pNp/1pP4P/1P1QP1P1/P4P2/6K1 w – f6 0 35”][/diagram]

35. Ne6 Rxd5 36. Qxd5 Kh7 37. Ng5+ Kh6 38. Qg8 1-0


Au, au, wat deed dat zeer, en dat tegen een Engelsman met 1616. Thuisgekomen biggelden de tranen over mijn wangen, leefde ik mijn wanhoop uit op een leeg plastic zakje en toch maar even analyseren. Bah, op zet 24 doe ik …b5. Nu was 25. Pc6 al gelijk douchen geweest. Waarom doe ik niet 24…e5? Gevolgd door 25. Pf3 (25. Pc2 Dxa2) Lf5 26. Dd5 Dxd5 27. Txd5 Lg4 en zwart is OK.

Rust tussen de oren, dat had ik nodig en besloot mijn partijen in schoonschrift te noteren i.p.v. die hiërogliefen die ik anders produceer.

Het eerste willige slachtoffer werd Wolfgang Möller, aber ja, der war von der Wierdergutmachung. “Ja,” hat die Angelika gegen ihm gesagt, “dein Vater ist auf dem Fahrrad des Vaters von Herr Ham nach Hause gefahren. Mochten sie ihm begegnen, dann solten sie ihm den Punkt schenken.” Und so geschah es.

Op 1e Kerstdag alleen gluhwein, op de 2e Elmar Hommes en de Keres-aanval. Dat werd smullen, daar zijn die Kerstdagen immers voor.

Elmar Hommes – Jaap Ham

1. e4 c5 2. Nf3 e6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 d6 6. g4 h6 7. Be3 Nc6 8. h3 d5 9. Nxc6 bxc6 10. e5 Nd7 11. f4 c5 12. Bf2 Rb8 13. b3 g5 14. fxg5 hxg5 15. Bb5 Rxb5 16. Nxb5 Qa5+ 17. Qd2 Qxb5 18. Qxg5 Qb4+ 19. Kf1 Ba6+ 20. Kg1 Bh6 21. Qh5

[diagram][FEN “4k2r/p2n1p2/b3p2b/2ppP2Q/1q4P1/1P5P/P1P2B2/R5KR b k – 6 21”][/diagram]


21. …Qd2 22. Qh4 Bg7 0-1

Was het alweer tijd voor de eerste dubbele ronde, eerst Gilbert Leentjes, student te Eindhoven. Dat vorkje werkt van geen kant, meneer de student:

Ham – Leentjes

1.e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. Qe2 b5 6. Bb3 Bc5 7. c3 O-O 8. O-O d6 9. d3 Qe7 10. Be3 Ba7 11. Bxa7 Rxa7 12. Nbd2 Na5 13. Bc2 c5 14. a4 Nc6 15. axb5 axb5 16. h3 h6 17. d4 cxd4 18. Qxb5 Qb7 19. Qxb7 Rxb7 20. Ba4 Bd7 21. cxd4 Nxd4 22. Nxd4 exd4 23. Bxd7 Nxd7 24. Nc4 Ne5 25. Nxd6 Rxb2 26. f4 Nc6 27. Rfd1

[diagram][FEN “5rk1/5pp1/2nN3p/8/3pPP2/7P/1r4P1/R2R2K1 b – – 2 27”][/diagram]


27. …Nb4 28. Rxd4 Nc2 29. Rd2 Nxa1 30. Rxb2 Rd8 31. e5 Kf8 32. Rb7 f6 33. Rf7+ Kg8 34. Ra7 fxe5 35. fxe5 Nc2 36. Nf5 Nd4 37. Nxg7 Nc6 38. Rc7 Nxe5 39. Nf5 Rd6 1-0

En dan ’s middags Johan Mostertman. Hebt u ooit zo’n belachelijk dameoffer gezien?

Mostertman, J. – Jambon, J.

1.e4 c5 2. a3 e6 3. b4 Qf6 4. Ra2 cxb4 5. axb4 Bxb4 6. Nf3 Nc6 7. c3 Be7 8. d4 d5 9. e5 Qg6 10. Na3 Nh6 11. Bd3 Nf5 12. Nb5 O-O 13. Rg1 h5 14. Ba3 Bxa3 15. Rxa3 Rd8 16. Nd6 Qh6 17. Nxc8 Raxc8 18. g4 hxg4 19. Rxg4 Nce7 20. Rg5 Nh4 21. Rg3 Nef5 22. Bxf5 Nxf5 23. Rg4 a6 24. Ke2 Rc6 25. Qb1 b5 26. Qa1 Rdc8 27. Rxa6 Rxc3

[diagram][FEN “2r3k1/5pp1/R3p2q/1p1pPn2/3P2R1/2r2N2/4KP1P/Q7 w – – 0 28”][/diagram]

28. Qxc3 Rxc3 29. Ra8+ Kh7 30. Ng5+ Kg6 31. h3 Qxg5 0-1

Ronde 6, Eddie Janssen. Had zijn c3-Siciliaan maar thuisgelaten en was teruggevallen op het levensgevaarlijke Morra-gambiet.

Eddie Janssen – Jaap Ham

1.e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3 dxc3 4. Nxc3 Nc6 5. Bc4 d6 6. Nf3 a6 7. O-O Nf6 8. Qe2 Bg4 9. Rd1 e6 10. Bf4

[diagram][FEN “r2qkb1r/1p3ppp/p1nppn2/8/2B1PBb1/2N2N2/PP2QPPP/R2R2K1 b kq – 1 10”][/diagram]

Hier ging er bij een lampje branden: zo deed Eddie het in Zernicke 2003 ook al (tegen De Wit, G). Hoe ging dat partijtje ook al weer?


Eddie Janssen – Gerard de Wit

1.e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3 dxc3 4. Nxc3 Nc6 5. Bc4 d6 6. Nf3 a6 7. O-O Nf6 8. Qe2 Bg4 9. Rd1 e6 10. Bf4

[diagram][FEN “r2qkb1r/1p3ppp/p1nppn2/8/2B1PBb1/2N2N2/PP2QPPP/R2R2K1 b kq – 1 10”][/diagram]

Qb8 11. Rac1 Be7 12. h3 Bxf3 13. gxf3 O-O 14. Kh1 Rd8 15. Rg1 Nh5 16. Bh2 Kh8 17. f4 g6 18. f5 Na5

[diagram][FEN “rq1r3k/1p2bp1p/p2pp1p1/n4P1n/2B1P3/2N4P/PP2QP1B/2R3RK w – – 1 19”][/diagram]

19. fxg6 hxg6 20. Bxe6 fxe6 21. Rxg6 Ng7 22. Qg4 Bf8 23. Rg1 Qc7 24. Rh6+ 1-0


Laat ik het maar even anders doen:

10. …e5 11. Be3 Be7 12. a3 O-O 13. h3 Bh5 14. g4 Bg6 15. Bg5 Rc8 16. Bxf6 Bxf6 17. Nd5 Nd4 18. Nxd4 exd4 19. f3 Re8 20. Rac1 Bg5 21. Rc2 b5 22. Ba2 Rxc2 23. Qxc2 Be3+ 24. Kg2 h5 25. Qd3 hxg4 26. hxg4 Qh4 27. Qe2

[diagram][FEN “4r1k1/5pp1/p2p2b1/1p1N4/3pP1Pq/P3bP2/BP2Q1K1/3R4 b – – 2 27”][/diagram]

27. …Rxe4 28. Nxe3 Rxe3 29. Qf2 Qe7 30. Qg3 Re2+ 31. Kh3 Qg5 32. Qg1 Qh6+ 33. Kg3 Qe3 34. Qxe3 dxe3 35. Rxd6 Rxb2 36. Rxg6 Rxa2 37. Rxa6 b4 38. Ra8+ Kh7 39. a4 e2 40. Kf2 b3 41. Rb8 b2

Met verbazing zat ik naar die stelling te kijken. Waarom neem ik nou op zet 31 of 32 pion b2 niet mee? Nu is het remise. Eddie sprak tot mijn stomme verbazing de verlossende woorden: “Ik geef op.”

[diagram][FEN “1R6/5ppk/8/8/P5P1/5P2/rp2pK2/8 w – – 0 42”][/diagram]

0-1
Op zet 42 komt natuurlijk Ta1 , zou ik het ooit gezien hebben? Toch een mooi leermoment, meneer de trainer, even dat zetje afwachten.

Op naar de tweede dubbele ronde. Zat ik zowaar al aan bord 1. Zelf mocht ik tegen Anne van der Veen en aan bord 2 Gerard de Wit tegen Ernst Jan Pastoor, allen met 5 uit 6. Unitas versus SISSA.

Anne was zo vriendelijk wat slechte zetten te doen en z’n eigen koningstelling op te blazen:

Jambon, J. – Van der Veen, A.

1.e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. Qe2 b5 6. Bb3 Be7 7. O-O O-O 8. c3 d5 9. d3 d4 10. cxd4 Nxd4 11. Nxd4 Qxd4 12. Be3 Qd8 13. Rc1 Bb7 14. a4 c6 15. Nd2 Nd7 16. Nf3 Bf6 17. Rc2 Re8 18. Rac1 Rc8 19. Bc5 Nf8 20. Qe3 Ne6 21. Bxe6 Rxe6 22. b4 Re8 23. a5 Qd7 24. Rc3 Qe6 25. h3 Bd8 26. Re1 Bc7 27. Nh4 g6 28. Qh6 Bd8 29. Nf3 Bf6 30. Ng5 Bxg5 31. Qxg5 Rcd8 32. f3 f5 33. Bb6 Rd7 34. Qc1 Rc8 35. exf5 gxf5 36. d4 e4 37. fxe4 fxe4 38. Rg3+ Rg7 39. Rxg7+ Kxg7 40. Qf4 Re8 41. Bc7

[diagram][FEN “1R6/5ppk/8/8/P5P1/5P2/rp2pK2/8 w – – 0 42”][/diagram]

Qf6 42. Be5 Rxe5 43. Qxe5 c5 44. Qxf6+ Kxf6 45. dxc5 1-0

Even kijken hoe het met Gerard gaat:

De Wit – Pastoor

1.d4 d5 2. c4 c6 3. Nf3 Nf6 4. Nc3 g6 5. Bf4 Bg7 6. e3 O-O 7. Rc1 e6 8. h3 Re8 9. Bd3 Nbd7 10. cxd5 exd5 11. Qc2 Nf8 12. O-O Ne6 13. Bh2 Nh5 14. b4 Ng5 15. Nxg5 Qxg5 16. Kh1 f5 17. Ne2 Bd7 18. a4 a6 19. Qb3 Qe7 20. Ra1 g5 21. b5 g4 22. hxg4 fxg4 23. bxc6 Bxc6 24. Qd1 Qg5 25. Qb1 Kh8 26. Bxh7 Rf8 27. Bg6 Rf6 28. Bxh5 Qxh5 29. Nf4 Rxf4 30. exf4 Rf8 31. Qd3 Rxf4 32. Kg1 Rxd4 33. Qg3 Re4 34. Rae1 Be5

[diagram][FEN “7k/1p6/p1b5/3pb2q/P3r1p1/6Q1/5PPB/4RRK1 w – – 4 35”][/diagram]

35. Qa3 0-1

Gerard maakte Pastoor blij

Doet ie Da3… Geef je nou je dame Gerard, dan heeft zwart alleen bij uiterst nauwkeurig spel nog kansen. Dan maar een salonremise tegen het hulpje van God, want ja, anders stuurt zijn baas de duivel op me af. En het toernooi ook zo besluiten tegen Gerard, dus alvast maar feest gaan vieren. Te vroeg, Gerard wou spelen.

Maar voor aanvang van de ronde had het de KNSB — middels Monique Stam, bestuurslid jeugdzaken — behaagd mij een nieuwe trui te overhandigen. Dat was wel nodig ook: ik liep er het hele toernooi bij als een junk, net uit de goot opgeraapt, met al die rafels. De nieuwe trui heeft het logo van coffeeshop Glory, dus nu ziet heel Groningen mij voor een rasta aan. Van dat logo was Monique niet op de hoogte, terwijl Geon het haar toch had verteld. KNSB-bestuursleden!

Er is fotobewijs van de nieuwe trui! We herkennen ook BB, linksonder.

Gerard had eurotekens op het netvlies staan en had de partij Ham-Akotchik bekeken. Dat was destijds in 14 zetten bekeken.

Een lastig potje voor JJ, maar wel leerzaam!
Ham – Akotchik

1.e4 d5 2. exd5 Nf6 3. d4 Nxd5 4. Nf3 g6 5. Be2 Bg7 6. O-O O-O 7. c4 Nb6 8. Nc3 Bg4 9. Be3 Nc6 10. Rc1 Bxf3 11. gxf3 Nxd4 12. c5 Nxe2+ 13. Qxe2 Nd5 14. Rfd1 c6 0-1

Maar waar hij geen rekening mee heeft gehouden is het leereffect, zoals Bonno dat noemt, en hij stond na 10 zetten aangekrant. “Remise?”, stelde hij bedremmeld voor. 300 euries is ook mooi; aangenomen. Het werden er zelfs 400, Hommes maakte gehakt van Pastoor. Die 400 had Hommes ook te pakken, en ik de toernooizege op Buchholz en Sonnema-Berenburg.

JJ voelt zich niets te groot om af en toe iets op te steken, Bonno’s leereffect in optima forma.

Waarom Jacques Jambon et le Championnat de Nosbo uit 2005???

De enigen, die aan dit coronajaar nog enig plezier beleven, zijn Herr Baron von Schinkhausen en Jack Spam, want er is alleen vrijwel alleen nog onlineschaak. Zo boekt Herr Baron daar nog wel eens een succesje en Spam volgt natuurlijk echt alles, wat er zo op internet allemaal geschiedt, onlangs nog bijvoorbeeld het Skilling Open, waar de wereldtop vooral dankzij de inspanningen van Magnus Carlsen op zeer ruime wijze in hun onderhoud kunnen voorzien. Maar Jacques is hierbij vergeleken een zeer kleine jongen, die met weemoed terugdenkt aan de tijd, dat hij nog in de Kerstman en Sinterklaas geloofde. Het enige wat hij nu nog kon verzinnen, was vernoemd verslagje, met veel dank aan paparazzo Giacomo Prosciutto, die zijn foto-archief voor hem napluisde, wat leuke jeugdfotoos van de schaakhelden van toen opleverde. Hebben tous les copains in het nieuwe jaar in ieder geval wat te lezen, daarom!

JACQUES JAMBON et LE CHAMPIONNAT de NOSBO

Zoals u inmiddels al weet is Jambon al dinosaurus en spiegelt zichzelf graag aan grote prehistorici als een Smyslov. Op 62-jarige leeftijd was deze dino nog finalist in de kandidatenmatches van 1983. 62 word ik volgend jaar ook, een glaasje lust ik ook wel, maar helaas daar houdt iedere vergelijking op.

Smyslov, net als Jacques dol op schaken!

Voorlopig dan, had ik mij zo voorgenomen, nee nou lieg ik, Jambon was van plan helemaal niet mee te doen. Iedere dag een schaakboek openslaan vond-ie wel voldoende, voortdurend achter dat bord zitten, ja zeg ik ben Leblanc niet.

Zegt Leblanc bij het bierdrinken in de Wolthoorn: “Je lijkt Darth Vader wel, the dark side, nooit meer achter het bord.” Wat zullen we nou krijgen, dacht Jacques, may the force be with you, ja Jambon heeft Star Wars ook gezien en sjeest even door dat reservegroepje heen, laat Leblanc maar opaatjes gaan tikken in de senioren/veteranengroep. En dan volgend jaar IM-tjes als Hoeksema en Werle, ok ben ik nog geen dino als Smyslov. Maar die was in 1957 al wereldkampioen, waar de titelrace op dat niveau inmiddels een schimmig karakter heeft.

En dan tref je in de eerste ronde Kees – hotels.nl – Eldering en mag je blij zijn met een remise-aanbod in totaal verloren stelling. Komt zijn goeroe Yge Visser langs: “Je stond totaal gewonnen, hoe kan je nu incroya-
ble!” Jacques speelde bedroevend slecht, maar een treetje hoger kunnen ze er ook wat van:


Wehkamp-Hoeksema stelling na 19 Txc2

20.Lxd5?? Td2 en kwijt en nu begrijp ik die reclameslogan ook beter: Alweer een aanbieding van Wehkamp!

Pel-Knol stelling na 43 Kf7

Opeens staat een toren ingesloten, soit. Een ultieme winstpoging, heb ik mij later door Geon laten uitleggen, maar hoe je de opponent een onstuitbare vrijpion aanbiedt, moet Bonno me dan maar uitleggen, ik zeg alvast: chapeau!
44.Txe7+ Kxe7 45.c7 Kd7 46.g4 Te8 47.Lg3 Te4 48.Kg2 Tc4 49.Kf3 Ke6 50.Ke3 Kd7 51.Le5 Ta4 52.f3 Tc4 53.h4 Tc1 54.Ke4 Th1
55.h5 gxh5 56.g5 h4 57.Kf5 h3

58.Kf6 Tf1 59.Kg7 Txf3 60.Kxh7 Tf5 61.Lh2 Txg5 0-1

De tweede ronde dan maar, Jacques richt opnieuw de spotlights op Geon Knol.

Die was er niet helemaal bij met zijn hoofd, dat leg ik straks wel uit. Hoe kom ik zo snel mogelijk een toren achter, geniet maar even mee.

Knol-Van Leent

1.c3 f5 2.g3 e6 3.Lg2 Pf6 4.d3 d5 5.Pa3 b6 6.Lf4 Pbd7 7.Da4 Lxa3 8.Dc6 Lb7 9.Dxb7 Lxb2 10.Lxc7 Dc8 11.Dc6 Kf7 12.Pf3 Lxa1 13.Pg5+ Kg6 14.h4 Pe5 15.Dd6 Lxc3+ 16.Kf1 Dd7

Et abandonné après 42 coups

Het einde van het witte initiatiefje. Et abandonné après 42 coups, het weinig doortastende optreden van de vorige avond smeulde nog na. Toen werd het stapduo Knol-Werle door twee bevallige dames in de Blauwe Engel opgepikt. Eenmaal op de bank gezeten werden de heren op hun wenken bediend, de DVD-speler vertoonde een gezellig filmpje. En na de film gewoon weer op huis aan: sorry dames, morgen weer schaken.

Hé, dit herken ik, zo’n dikke dertig jaar geleden moest ik het omhelzen van een fraaie Duitse staken wegens een KNSB-potje de volgende middag in Leeuwarden. Dat werd dus nooit meer weer wat met die Duitse.

Fraaie Duitse dame

Hoe gaat dat tegenwoordig? Even de dames een dag later mobiel bellen: gaan jullie nog uit? Met zulke slome duikelaars zeker, dus van pure ellende de pikante SMS-jes op het mobieltje van Van Leent gezet.

36…Tf7 37.Pxe5 Txc1+! 38.Ka2 Lxe5
Nog overtuigender was 38…Tff1 39.Ka3 Pf4 40.Td7+ Kf6 41.Pg4+ Ke6 en zwart wint.
39.Txe5 Tff1 40.Ka3 Tfd1??

Slome duikelaar

Van Leent-Clemens

Een weekje later leek diezelfde Van Leent opnieuw kop van Jut te worden.

Kop van Jut

Regerend kampioen Clemens hanteerde de hamer, nee mokerslagen waren het. In tijdnood heeft Van Leent zojuist Td6-d5 gespeeld, Pf4 vork natuurlijk, maar Tf7 is ook lekker hoor!

na 36.Td5

36…Tf7 37.Pxe5 Txc1+! 38.Ka2 Lxe5

Nog overtuigender was 38…Tff1 39.Ka3 Pf4 40.Td7+ Kf6 41.Pg4+ Ke6 en zwart wint.

39.Txe5 Tff1 40.Ka3 Tfd1??

Ook hier was Pf4 weer moordend maar nu kwam 41.Txh5 en mocht vorst Adrianus I zijn kroon afzetten. Hij verloor dit niet alleen, maar ook nog in de volgende ronde van Bonno Pel.

Jambon was in die vierde ronde aan bord 2 beland, in de reservegroep wel te verstaan. Spaanse roséetjes van Castillo de Liria misten hun uitwerking niet, bagger wezen storten. Tot overmaat van ramp verzuimd voor alle volgende ronden een bye aan te vragen. Zelfs spek en bonen zit er niet meer in.

Nu zou ik u graag voor het vervolg naar de Riepe verwijzen, een zwerversbestaan gaan leiden. Mij iedere dag volgieten met de allergoedkoopste vruchtenwijn, samen met mijn nieuwe vrienden. Als een brave burger toch maar weer naar het Denksportcentrum getogen. De kans dat mijn nieuwe vrienden, die armzalige, voortdurend bezopen schooiers mijn handgeschreven meesterwerken naar Word omzetten nul, nada, niente, absolument rien. Anderzijds, die Hoeksema, waar ik tegenwoordig op ben aangewezen, begint ook behoorlijk af te zakken.

Afzakkertje

Dat-ie in de Bres voortdurend dropshots zit te tanken, ach moet hij weten, en tijdens blindsimultanen daar gewoon mee doorgaat, wil Jambon ook nog door de vingers zien. Evenals het weggeven van dames, maar als Jacques de tikgeit opdracht geeft een blondine ter illustratie aan de hoofdredactie te mailen… ziet hij een tekeningetje van een ballerina, daar had deze blondine moeten staan heren! (op pagina 45 van de vorige EP).

Conclusie: ook de ontregeling van het centrale zenuwstelsel van Hoekie begon ernstige vormen aan te nemen. Maar ook op de automatische piloot werd Van Leent volkomen weggespeeld, de goeroe was inmiddels de Koninck te rijk en bemoeide zich even met de analyse: “Hé armzalige schooier, effe f6, wat doet-ie dan nog?

Dames niet weggeven, mailen!
Hoeksema-Van Leent na 21…a5

Na het slappe 22.Ta3? Ph7! had zwart weer iets van een stelling. Veel krachtiger was 22.f6! (Visser) “om die witte velden open te trekken”. Het idee is 22…gxf6 23.Dh5 Kg7 24.Pg3! en wit wint. Na 22.f6 was Van Leent 22…Ph7 23.fxg7 f5 van plan, maar na 24.Pg3 Dg5 25.Dh5! rammelt het aan alle kanten bij zwart.

De piloot werd schipper en voer de remisehaven binnen. Pel verleende Werle vrije doortocht, maar het echte spektakel kwam van Bertolino Mattolino, met de kleine Erik als lijdend voorwerp. Later, als-ie groot is, wordt-ie filosoof, dus nu Descartes lezen, want die Mattolino is ook doctor in de wiskunde.

Dr. Mattolino

Die had bovendien een oude sonate van Mark Taimanov van het stof ontdaan en dat ging als volgt:

Van der Marel – Hummel

1.d4 e6 2.c4 Pf6 3.Pc3 c5 4.d5 exd5 5.cxd5 d6 6.e4 g6 7.f4 Lg7 8.Lb5+ Pfd7 9.a4 0-0 10.Pf3 Pa6 11.0-0 Pc7

Moderner is 11…Pb4 12.h3 a6 13.Lc4 f5! zoals in Barejev-Topalov, Dortmund 2002.
12.Ld3 Tb8 13.De1 Te8
Taimanov geeft 13…a6 14.e5 Pb6 15.f5 dxe5 16.fxg6 hxg6 17.Lg5 f6 18.Dh4 De8 19.Tad1 met scherp spel.
14.e5 dxe5 15.f5 e4 16.d6!

Het begin van een verwoestende aanval.
16…Pa6 17.fxg6 hxg6 18.Lg5 Db6 19.Lc4
Dxb2 20.Pd5 Pb6 21.Pe7+ Txe7 22.dxe7 Lh3 23.gxh3 Dxa1 24.Dxe4 Dxa4 25.Lxf7+ Kxf7 26.Ph4+ Ke8 27.Tf8+ Lxf8 28.exf8D+ Kxf8
29.De7+ Kg8 30.De6+ Kf8 31.Lh6# 1-0

Dat waren tranen met tuiten: Wat is die Mattolino gemeen, mijn koning met drie stukken tegelijk aanvallen, snel naar het toilet, daar staan mijn stukken ook.

Daar kwam-ie Jambon tegen, een bordje Havermout was slecht gevallen. Er zat Alapin door, zum Kotzen, heette het vroeger niet de Braakvariant, met een paard meer niet winnen. Over naar de voorlaatste ronde, Jacques was nog altijd misselijk, vooral van zijn eigen spel. Bij Lucien Jerphanion denk je aan een cognacje en niet aan aquavit:

Jambon-Jerphanion
1.e4 d5 2.exd5 Dxd5 3.Pc3 Da5 4.d4 Pf6 5.Pf3 Lf5 6.Lc4 c6 7.Ld2 e6 8.Lb3 Dc7? (beter is 8…Lb4)
9.De2 Ld6 10.0-0-0 0-0 11.Pe5 Pbd7 12.g4
Lg6 13.f4 Pd5 14.h4 f6? 15.Pxg6 hxg6 16.Dxe6+ Kh7 17.h5

17…g5 18.Pxd5 cxd5 19.fxg5 fxg5 20.Dg6+
1-0

Ja Lucien, gemeen spul, dat aquavit, houd het nu maar bij Martell VSOP, ik ga effe bij de meesters kijken, waar Hoeksema tegen Werle zeer bedenkelijk stond. Pion achter en er hing een toren in zijn stelling. Hoe hij dat remise wist te houden, Jan begreep er ook niets van. Van Leent wist een dame-eindspel met pluspi- on niet te winnen, een tussenstandje dan maar:

  1. Werle 5 uit 6
  2. Hoeksema/Van der Marel/Van Leent

De cruciale duels uit de laatste ronde: Werle-Van Leent en Hoeksema-Van der Marel.

Werle zat het beste in zijn vel, hij had de NK knock-out halve finales voorlopig overleefd, Hoeksema en de goeroe waren er door de Willemze-brothers uitgeknikkerd.

Nieuwe kampioen

Met het stenen muurtje van Van Leent had Werle geen enkele moeite, dat ging als volgt:

Werle-Van Leent
commentaar: Jan Werle
1.Pf3 f5 2.d4 Pf6 3.g3 e6 4.Lg2 d5 5.Lf4 c6
6.0-0 Le7 7.c4 0-0 8.Pbd2 Ld7?!

8…Pbd7 en 8…Pe4 zijn eerder gespeeld. De loper staat ongelukkig op d7.
9. Dc2 Pe4?!
Wit dreigde 9.cxd5 exd5 10.Dxf5. Misschien was 9…Le8 beter.
10. Pxe4 fxe4 11.Pe5

Nu is duidelijk geworden waarom de loper op d7 zo ongelukkig staat. Zwart zou graag Pd7 gespeeld hebben, maar de loper staat in de weg. Wit gaat nu het even het enige sterke punt van de zwarte stelling (pion e4) opblazen, waarna zwart met zwaktes als pion e6 blijft zitten. Bovendien heeft hij een zwakke koningsstelling en is hij zwaar onderontwikkeld.
11…g5?!
Zet zijn eigen koning op de tocht.
12.Le3 Lf6 13.f3 Lxe5
Geeft een loper op, maar de stelling stond toch al op instorten.
14.dxe5 Le8 15.fxe4 d4 16.Txf8+ Kxf8 17.Dd2 h6 18.Lxd4 Kg7 19.De3 Pd7 20.Tf1 Lf7 21.h4 gxh4 22.Df4 De7 23.gxh4 Th8

24.Df6+! Dxf6 25.exf6+ Kg6 26.e5 Tg8
27.Le4+ Kh5+ 28.Kf2 Td8 29.Lf3+ Kxh4
30.Le3 1-0


Dat ging dermate vlot, dat Hoeksema tegen Van der Marel niet tot het uiterste ging. Nu ligt een slap variantje wel voor de hand als je net in een barrage een dame hebt weggeblunderd. Die zit nog wel even stuk, denk je dan maar nee. Even de Jannes-bokaal ophalen, één ronde voor het einde al en dan een ongelooflijke score in het persoonlijk snelschaakkampioenschap neerzetten. En een fles wodka van de prijzentafel plukken, waar een fles Blairmhor, acht jaar oude maltwhiskey geduldig op Jambon stond te wachten. Die vermaledijde Mattolino weer pikt ‘m net voor mijn neus weg. Als pleister op de wonde mocht ik in zijn kabinet van de door Geon Knol bereide pasta en die malt proeven. Die Knol kan er wat van, als zijn 2-daags rapidtoernooi op 10 en 11 sep tember net zo lekker is ben ik zeker van de partij.

Alors mes amis, c’était tout, je vous salue!

Jacques Jambon

Uw kunstenaar zelve

Eens een kneus, altijd een kneus!!!!

Hadden Wij, toen  in 2019 het 75+ NK nog gewoon in het honk van
Philidor Leiden plaatsvond, onszelve tegen Carla Bruinenberg  in een
riante aanvalstelling niet zelf de das omgedaan??? Daarom is ‘dom
geboren, dom gebleven’  dus ook heel geschikt als titel voor dit
blogje. Hoe het dan kon, dat wij ons voor de 2020 online editie
torenhoog favoriet achten, ja de titel voor het grijpen hadden, het
deelnemersveld bestond immers uitsluitend uit hapklare brokken, als
gelouterde Onliner het ene brokje na het andere verorberen zou toch
een koud kunstje moeten zijn, maar op de een of andere manier werden
Wij geplaagd door herinneringen aan falen op cruciale momenten en
begonnen de zenuwen opeens door Onze keel te gieren!

Zo mooi als je door dat soort falen nog nooit hebt meegemaakt, zo schitterend verwoord door John McEnroe in zijn commentaar bij de fameuze Wimbledon finale 2004 tussen Serena Williams en Maria Sharapova: After all she has been through, for Maria this final is just a walk in the park, no memories of all those missed matchpoints!!! Maar wat doet een pover schakertje, dat maar blijft volharden in steeds dezelfde fout maken???

Leerboeken in grote getale verslinden en nog niets opschieten , maar als ultieme poging toch proberen je laten leiden door de goede raad van GM David Smerdon en jezelve  zijn 3 vragen stellen, te lezen op pag zoveel
van zijn boek the complete Chess Swindler:

1 Wat is mijn tegenstander van plan??
2 Hoe denkt hij dat te bereiken??
3 Wat deugt er eigenlijk nog aan mijn stelling??

Als er eigenlijk niets meer aan deugt is het moment aangebroken, om op
de Schwindelmodus over te schakelen, dat is het heden, waar grote
Heren als Magnus Carlsen en Anish Giri ook niet voor terugdeinzen,
maar bij vraag 1 gingen Wij ver terug in de tijd, de 80er jaren, toen
Wij dankzij onze Amsterdamse roots vaak in een onooglijk keldertje aan
de Bloemgracht verbleven, oftewel schaakcafee Gambiet. De uitbater was
Menashe Goldberg, een Israeli, nooit achter het schaakbord te vinden,
maar wel altijd aan het pokeren, jokeren en zuipen en waar zijn liefde
voor het schaken vandaan kwam, geen flauw idee.

Aan de muur hingen wat door de tijd aangetaste portretten van Grote Helden uit een zeer ver verleden, een vergeeld krantenknipsel, krakkemikkig meubilair, de allergoedkoopste platenspeler, die ooit op de markt gebracht was en dito grammofoonplaten, inmiddels vol met krassen, maar de stukken, borden en klokken waren OK en de omgeving is volkomen onbelangrijk voor een schaker, als hij eenmaal in zijn tunneltje beland is. Lydia van der Weide -waarom heten barmeiden van een schaakcafee eigenlijk altijd Lydia- verwoordde dat heel fraai: Na een paar avondjes in een buurtkroeg tussen stomdronken, zweterige kerels, die meenden dat ze na het aanbieden van een drankje aan je benen mochten zitten, wist ik het zeker: Gambiet en al die maffe schakers zijn zo gek nog niet. Al moet ik toegeven, dat het soms wat stoort, dat Gambiet wat smoezelig oogt.

Spinnenwebben zijn verheven tot kunst, de muren zijn van wit, geel en vervolgens bruin geworden en op het damestoilet ontstaan zeer
interessante nieuwe schimmelsoorten. In dat cafee zat een ouwe Yoego ,
als hij om geld aan het spelen was, zichzelf luidkeels de vraag te
stellen: Wat wil die man??

Als Wij onszelve op Hemelvaartsdag die
vraag  nou ook eens gesteld hadden, zou de titel dan niet naar een of
andere Belg -huh een Belg, het was toch een NK??- gegaan en hadden Wij
niet weer voortdurend a tempo de ene foute zet na de andere
geproduceerd en waren wellicht in staat geweest een moment van enig
nadenken in te lassen, met een speeltempo van 8+3, alle tijd..

Wij besluiten dan maar met een soort van ode aan Piet Hondema. Ooit een
zeer gewaardeerde kracht in Unitas I. Inmiddels is Hondehok, de
illegale jeneverstoker zoals ie allebei wel genoemd werd, en altijd
een dubbele jenever bestelde en in een rap tempo een pakje Pall Mall
leegpafte, danig in verval geraakt. Maar Wij zijn hem schatplichtig,
hij speelde altijd de Paulsen dan wel de Kanvariant: met Dc7 snel h5,
Pg4 en mat op h2 waarvan Wij de premiere bij Juuds Memorial mochten
beleven en het is Ons daarna online ook al talloze malen gelukt.

Dat lukte  tegen Co Kippel in het 75+ toernooi dan wel niet, maar
amusement werd het wel!!!! Nog mooier zou het geweest zijn, als Wij de
Berlin Wall van de beoogde voorzitter van de 50+partij Jan Nagel
opnieuw omver gekegeld hadden, in 2021 dan maar als de pandemie tot een
duister verleden behoort!!!

Don Juan Jamon y el sindrome de la chica guapa!!!

Altijd die eeuwige flesjes…

Het zijn niet alleen de dominatrixen, die heren met hun zweepje pijn doen. Ook de schakende dames kunnen zich als een ware kwelgeest ontpoppen. zelfs op zeer jonge leeftijd al. De zweep er over leggen is dan uiteraard alleen in figuurlijke zin van toepassing. Maar dan heeft de Don het over een bijzonder talent, Machteld van Foreest (2180) natuurlijk.

Onlangs was er een bekerwedstrijdje van de GC 1 tegen de Spassken en zij mocht aantreden tegen Henk van Prutsen(2040), Henkie zag in zijn tegenstandster al de toekomstige wereldkampioene en wilde de partij niet aanleveren, zogenaamd om haar openingsgeheimen niet aan de openbaarheid prijs te geven.

Henk ontbeert actieve herinneringen aan genoemd Hotelstoernooi, Machteld vindt hij een groot talent…

Eerder om de ontluisterende manier, om hoe hij in onbeduidende zetjes mat ging uit de publiciteit te houden. Hij probeert dan tegenwoordig de Najdorf te spelen, ach als je er met een onschuldig zijvariantje alkeihard afgaat, dan is een berouwvolle terugkeer naar de Ruy Lopez een broodnodige noodzaak.

Maar daar begreep hij ook al niets van, schaterde Jack Spank -wrijft het er graag stevig in- ik kan met nog een partijtje herinneren uit 2007. Dat nemen straks nog wel even mee, laat me nou eerst nog even vertellen, dat Machteld met moederlief afreisde naar Benidorm voor het Gran Torneo Internacianal A S-2300, dat in hotel Bali werd gehouden, meer dan torenhoog, net als de prijzen.

In de eerste ronde verloor de a.s. wereldkampioene van Josep Maria Ribera Veganzones(2008), Henkie moet dus niet zo zwammen en een overdosis aan respect tonen, maar betere zetten doen, net als dat bolleboosje. Nou, Donnie, daar heb jij inmiddels ook een handje van, zwammen, mopperde Spankie, die zijn geduld begon te verliezen, het begint allemaal wel erg kinderlijk te worden, als je mijn partij niet gauw publiceert, zal ik jou met mijn zweepje eens laten voelen, waar ik dames zoal op trakteer. 

De Don werd daar wat bleekjes om zijn neus van en deed het maar snel. Toen nam Spankie opnieuw het woord; Dat was in de Hotels.nl-competie bij Unitas, heb ik mooi 500 euries aan over gehouden, jammer dat Kees opgehouden is te sponsoren, anders hadden we nu op de 9e etage van het Forum gespeeld. Daar zoeven de liften af en aan en voor de roltrappen is de sky the limit, vergelijk dat nou eens met dat aftandse  invalidenliftje in dat krakkemikkige Denksportcentrum… Het moment voor Jack Spam om in te grijpen: Ben jij daar anders onlangs niet met de Poolse Aneta Sokolowski op de fotoo gegaan, als zij had geweten, wat jij met haar van plan bent, had ze daar nooit in toegestemd.

Na zo’n steigerfeest wilde Aneta zomaar op de foto, dankjewel Jaap!

Dat schatje was namelijk in opperbeste stemming, omdat ze in een zeer apart Vierpaardenspel Jaap van der Graaf had opgebracht.

[diagram][FEN “8/pp1n1kp1/2pn3p/3p2p1/3P1NN1/1PP2PP1/P4K1P/8 w – – 0 1”] [/diagram]

Die Jaap beweerde trouwens, dat hij helemaal niet was afgeleid door haar fraaie vormen. Nee, meneer is dus teamleider van Staunton 2 en zijn team stond er belabberd voor en was doorspelen in een potremise stelling geboden, dan verlies je uiteraard alleen nog maar met nog  grotere cijfers. En dat Anetaatje die partij niet opstuurt, daar ben ik zo langzamerhand wel aan gewend, dat deed Emma de Vries ook niet, ze had namelijk van het zeer verlegen broertje van Superhiddo gewonnen, de laatste even vragen, of ik daartoe bij zijn broertje kan aankloppen.

Gewoon zoals het hoort, met een kopje koffie op schoot!

Dat heeft ie al lang al weggesmeten, grijnsde Superhiddo, maar dat Emmaatje ken ik nog uit 2011. Destijds was ik jeugdleider van een groep jeugdspelers, dat meespeelde in het open NK jeugd in Enschede. We logeerden in Erve Hulsbeek, dat is in Oldenzaal en daar werden de Boeskoolfeeesten gehouden, een enorm evenement waar wel 170.000 man op afkomen en ze hadden wel zin in een nachtelijk tripje, om eens lekker mee te kunnen feesten. Daar moest ik wel toestemming voor geven, op 2 voorwaarden heb ik toen bedongen: jullie tracteren mij op een sorbet en Emma -15 jaar- komt een kwartiertje bij mij op schoot zitten.

Hiddo o, o, o

In de huidige Metoo-tijden kom je daar niet gratis mee weg, destijds ook al niet trouwens, op zijn Facebookpagina wordt hij voor viezerik uitgemaakt, anderen daarentegen vonden het wel grappig. Of vonden dat ze minimaal een lintje had verdiend. Zou Emma door de groep onder druk zijn gezet om het maar te doen, omdat anders het uitje niet door ging? Mijn inschatting is, opperde Spam, dat ze er uiteindelijk haar voordeel mee heeft gedaan, wist op jonge leeftijd al dat hoe dat gemanipuleer werkt en is inmiddels praeses van studentenvereniging Mariken.

Kleine meisjes worden groot.

Deze inmiddels grote dame is als het stralende middelpunt in een stoel gaan zitten heeft zich, omringd door alle vrouwelijk leden in de St Stevenskerk laten fotograferen. Heeft het inmiddels ook tot promo-girl gebracht en probeert bij Tata Steel de mannetjes de hormonen door de aderen te laten gieren middels diepe decolletees, alleen toegestaan bij particuliere tournooitjes, bij ECU en FIDE evenmenten: dresscode…

Een schitterend boek, nietwaar, Loek?

Een opmerkelijke carriere, schaterde Spankie opnieuw, ook nog van schoothondje naar praeses, als ik het nou handig aanpak, gaat ze bij mij ook op schoot zitten. Wisten jullie trouwens, dat ik mijn zweepje heel listig in een keukoffertje heb verborgen, zeg gewoon dat ik toevallig in de buurt van Nijmegen was om met ouwe maat een partijtje te biljarten. De Don was inmiddels in slaap gevallen, dat ranzige gezever van de two Jacks kon hem totaal niet boeien, kwam opeens paparazzo Giacomo Prosciutto binnen en vroeg ‘Waar hebben jullie het eigenlijk over??’ Over het opmerkelijke feit, dat schakers alleen maar baggerzetten produceren, als ze tegen een schaakster met oogverblindende looks spelen.

Eerste zet Magnus géén baggerzet!

Dat het een vrouw is, is al ruim voldoende, dat overkwam wereldkampioen Magnus Carlsen zelfs tegen Nino Batsishvili in de Qatar masters in 2015 ook, en zo beeldschoon is die nou ook weer niet. Nee, zelfs Magnus weet wat het is om baggerzetten te produceren, bij de finale van de Grand  Chess Tour in een rapidpartij tegen Aronian met een toren en kwaliteit meer mat gaan.

Dan liever geen co-commentaar…

Verders heb ik dat gedoe daar in London maar met een half oog gevolgd, dat geknauw van Jennifer Shahade in de commentaarbox, dat doet toch pijn aan je oren, laten wij in koor maar het volgende roepen: Queremos poner a Sopiko en el cuadro de commentarios. 

Sopikoooooooo!

Jacques Jambon et les autres femmes

Zoals u in EP 41.7 wel heeft kunnen lezen, heeft Jacques wel belangstelling voor dames, vooral die naast het bord en nu was op het Utrecht-forum de chess-babe verkiezing van het jaar. Mag ik Erik Jan Hummel even citeren: “De mooiste schaakster is uiteraard Renske Hania, maar dat is al zo vaak gezegd, geloofd, gedacht en gedroomd, dat mijn woorden eigenlijk overbodig zijn.” In de 1 e ronde van de KNSB won dat dametje van die andere Hummel (Joop), maar de partij kreeg Jacques niet en e-mailtjes naar Sneek bleken vergeefs, zodat u het met een diagrammetje moet doen, waar Jambon hoogstpersoonlijk veel genoegen aan beleefde, want ja een schaakverhaal zonder diagram is net als de Playboy zonder de playmate, roep ik dan altijd.

In mijn mindere tijden was ik al blij, als de dames mij een trucje waard vonden, maar die schatjes zélf op een trucje tracteren smaakt heel wat beter. [Erik Hoeksema: Renske werd inderdaad het slachtoffer van 2.exd5? Txe3! maar heeft oom Jaques indertijd ook naar het akelige tussenzetje 2.Pb3! gekeken? Dan had hij vermoedelijk une zware pipe moeten roken]

Inmiddels heb ik een warme belangstelling ontwikkeld voor riooljournalistiek, de schandaal- en de roddelpers, dus heb ik mij even naar Hoogeveen gespoed, dames in overvloed daar. Dames, regio-en jeugdspelers hebben een streepje voor, die kunnen op een wildcard rekenen en hoeven niet aan de ratinggrens van 2100 te voldoen, legde hoofdarbiter Koos Stolk mij bereidwillig uit.

‘gelouterd riooljournalist’, dat kan alleen bij DeTelegraaf

Eerst maar even aangeschoven bij de gelouterde riooljournalist Lex Jongsma (Telegraaf), die een carrière als begrafenisondernemer blijkt te ambiëren. Mij biedt ie alvast de baan van opper-kraai aan, als de kist nog bezig is in het graf te zakken, kan je al aan de drank, houdt hij mij wervend voor. Nu waren de heren ondernemers negatief in het nieuws, iets met cake en broodjes, was ik effe blij dat een fotograaf Judit Polgar ter sprake bracht. Nu had Lex van Jan Timman – in 2000 hier in Hoogeveen nog haar opponent – vernomen, dat aan haar haardracht te zien was in welke stemming zij verkeerde: opgestoken, niets mee te beginnen, was het los, dan was mevrouw op het oorlogspad. Chess, the ancient wargame, roept Gary Kasparov, en in tijden van oorlog kan er van alles gebeuren, maar toen in 2000 zat ik zelf wat in de amateurgroep te krukken en peinsde niet over een carrière als roddeltante.

Maar ja, Judit is afwezig, Lex moet met de laptop in de weer, eerst even kijken of die riante leren fauteuils nog in de raadszaal staan en wat er allemaal in zit. De dames van enige betekenis stammen uit de goeie ouwe tijd, Carla Bruinenberg, Nederlandse kampioene van 1982 t/m 1984, en Erika Belle ’75, ’80 en ’81 en Erika (1892) had de zwarten tegen Henk Clermonts (1689):

Hier bood mevrouw remise aan, doet ze wel vaker. In een ver verleden nog eens in een rapidtoernooitje in Apeldoorn verloren en ook mijn digitale assistent Robert Leenes had een wat mindere ervaring: “Ik wou meer en kreeg minder”. Henk niet, die nam het onmiddellijk aan.

Goed, een mooi moment om mijn blik op het jonge spul in de Open GM-groep te richten. Wie deden er allemaal mee en viel er nog iets pikants op te tekenen? Yvette Nagel, nog altijd getrouwd met die Seirawan, en al 40. Désiree Hamelink – gaat samenwonen, Arlette van Weersel – wordt geen Miss Holland, Masha Klinova – het liefje van Gurevich, blijven over Marlies Bensdorp en Alexandra Wilson – Zwitserland.

‘Klinova – Klitova’, what’s in a name?

Eveneens in 2000 was het Masha, die haar torenhoge hakken over de steentjes liet tikken, met daarboven een extravagant toiletje, dat menig schaker van zijn bord deed opkijken. Ze loopt inmiddels tegen de 40, het goede leven heeft in de vorm van vetrolletjes zijn sporen achtergelaten en nu zijn het de hakjes van Alexandra, die over de steentjes tikken. Glanzende nylons, een even exclusief als smaakvol toiletje, compleet met koket décolleté, en haalt getimed een hand door haar fraaie lokken, met de allure van een filmster. Gebruikt wel veel make-up zeg, het ziet er nogal gemaakt uit allemaal. “Het neusje rechten, de lippen wat opwellen, en voor de lengte de hakjes wat hoger”, sprak de chirurg monter. Deze 18-jarige is alleen voor de FIDE Zwitserse, ze woont met haar steenrijke pa en ma in Zwitserland, zij zat in 2002 op Guernsey nog in het Engelse jeugdteam, wist Bert Westerkamp zich nog te herinneren.

De geactiveerde toren gaat een pion verdedigen, dat rechtvaardigt het volgende rekensommetje: Décolleté + bedwelmend parfum = 2079.

Mijn smaak is het niet, zei Bert Westerkamp, en ging er oerend hard doorheen.

Liever een broodje kaas…

Wat Bert tevens was opgevallen, was dat Nigel Short veel belangstelling had voor haar verrichtingen. Een grootmeesterlijk trucje oftewel geveinsde belangstelling om maar in de buurt van Marlies Bensdorp te komen.

oude schaker met brilletje
meisje zonder interesse
conclusie: Hiddo schaakt beter dan Short!

Maar ja, Marlies (19) heeft geen belangstelling voor oude mannen met brilletjes, vraag maar aan Hiddo, die zij zelfs op een onbewoond eiland zou versmaden, en die Short is ook al 39: “Nee, seks voor het huwelijk, daar doe ik niet aan”, zei ze tegen het bejaarde wonderkind. “Maar ik ben getrouwd”, probeerde Short nog, maar ook de Engelse humor mocht niet baten. Met uitzondering van dit ‘very Short adventure’ gebeurde er dus niets noemenswaardigs in Hoogeveen, en kan ik niet veel anders dan u als dessert nog een amusante partij aanbieden.

Jan Joris: “Hè bah, geen open Siciliaan, Da5 van Romanishin afgekeken, hoe het verder moest geen flauw idee. Ze begon toch wel te irriteren, even een kwaliteitsoffer en kansen tegen haar koning.”

Het idee achter 17…Pf3+ is 18.gxf3 Tg8 19.Pf6+ Dxf6 20.Dxg8 Dxf4!

Dat had Yvette, die net van theekransjes droomde, niet aan zien komen en het theewater steeg naar haar hoofd. Hop paardje hop, paardje in galop en ze droomde verder, van roze babykleertjes en gezellige Sinterklaasavonden. “Laat ik nu zelf eens voor Sinterklaas spelen”, en ze liet het paard gezellig door haar stelling galopperen. Maar toen het op a1 ook nog een toren had meegenomen, begon ze wat sip te kijken, de cadeautjes voor dat lieve paardje waren nu op, een worteltje misschien, dacht ze en speelde vrolijk verder.

Alors, mes amis, c’etait tout, à la prochaine fois, avec tous les regards de

De held van het veelkoppige monster

– een vrolijke sketch voor twee heren –
Op de foto links: veelkoppig monster VDM

Als ik de golven, de duinen en het zand zie, dan denk ik aan de vakantie, vakantie, vakantie, dan denk ik ook aan RiaValk.

Jouw liefde duurde één vakantie snik Altijd meisjes om je heen snik

Haar vakantieschlager zit namelijk in mijn hitsverzameling.

En nu had ik mijn compaan De Wit zo gek gekregen een ghettoblaster aan te schaffen. Dit ter opluistering van de luxueuze bungalow ‘Altijd wad’ op

Schiermonnikoog, waar wij geregeld verblijven, bij voorkeur voor aanvang  van  het nieuwe schaakseizoen. Niet  alleen  schransen en zuipen  en in de zon liggen bakken, maar vooral de rampen bespreken, die ons zoal zijn overkomen. En hoe wijons daartegen gaan wapenen.Vakantielectuur is in dit verband bij uitstek Gary Kasparov’s serie ‘On my great predecessors.’ 

“Zeg Gerard, hoe is je seizoen nou verlopen?”

‘Nou niet te best, ik speel gewoon slecht.’ “Maar eh… hoe kom je dan aan een FIDE- rating van 1990?”

‘Ja iets met Zeeland of zo, ik weet het ook niet precies. Maar in het Marshall-gambiettoernooi alleen van Van den Doel en Werle verloren, Van der Marel op remise gehouden en…’

(om het geheugen even op te frissen: 18-20 februari 2005, Yge Visser was  oppermachtig met 6 uit 6, Jan Werle werd tweede met 5 uit 6, Gerard de Wit scoorde 3½ uit 6,evenveel als o.a. Erik van den Doel, Erik Hoeksema en Bert van der Marel)

“Ha, Van der Marel, het veelkoppige monster. Ja, jij zegt altijd: wat die Van der Marel doet, dat kan echt niet.”

‘Dat is ook zo, ik ga hem nu echt verslaan. Maar waarom noem je hem nou het veelkoppige monster?’

“Kijk Gerard jongen, vergeet die Mattolino nou maar even, eerst insecten verdelgen. Ik zit onder de bulten door die rotmug, maar jij hebt van Zwanepol, Bakker, Van den Heuvel en Knight verloren. Dat zijn insecten El Blanco, verdelgen die handel.”

‘Ja, maar jij hebt ook van Van den Heuvel verloren en van Tilma.’

“Ja ja, nog erger dan de bulten die ik hier heb opgelopen. Heb jij daar geen last van?”

‘Nee ze vinden mijn bloed niet lekker, maar nou weet ik nog niet….’

“Waarom ik Bertolino het veelkoppige monster noem. Kijk, vroeger had-ie een intieme relatie met de eenarmige bandiet en…”

‘Ja, wat heeft dat er nou mee te maken?’ “Gerard jongen, luister, daar krijg je stalen zenuwen van, wat je dan allemaal niet kwijtraakt, en dan betekent een partijtje schaak verliezen in de Bres of een biertje weggeven niets, peanuts.”

‘Wat bedoel je nou eigenlijk?’

“Mattolino gaat graag te ver, veel te ver en zeker tegen jou. De Wit wil gewoon mat, zegt-ie altijd. Weet je die Benoni nog, met dat dameoffer?”

‘Ja, ik eh…’

“Dat zijn kansen jongen, die moet je pakken. Maar goed, die Mattolino speelt niet altijd zo, woestijnschaak oftewel droog afwikkelen kan ie ook, hij is dus veelzijdig oftewel veelkoppig en speelt alleen af en toe als een dolle hond, oftewel met veel bier op.”

‘Tijdens de interne bij Unitas…’

“Drinkt-ie ook wel eens wat, en wordt ook nog afgetekend kampioen, allemaal dankzij Petrosian.”

‘Ja ja, de Petrosian-variant tegen het Koningsindisch, speelt-ie dat tegenwoordig? Hij speelt toch altijd Pge2 en zo, de emmer met vlavariant.’

Petrosjan

“Nee dat zit zo, Bert heeft van Janis Daudzvardis de verzamelde partijen van Petrosian gekregen. Het favoriete hapje van de ‘Tijger’ was het kwaliteitsoffer – doet Bert in de Bres ook voortdurend – en kijk nu eens naar deze partij:”

Petrosian-Spasski, Moskou 1966 Stelling na 28…f4

“Kijk Gerard jongen, een typisch Mattolino- moment, 29.Txg7, in the ancient wargame zoals oom Karel dat altijd noemt, moet je dwingend optreden.”

Kareltje redde het ook niet

‘Oom Karel, wie is dat nu weer?’
“Hoe wou je Gary anders vertalen? Snap nou es wat man, wat vind je overigens van de stelling na 29…Kxg7 30.Tg1+ Kh831.Pf3!”

Echt een grappenmaker, die oom Karel: ‘Het geroezemoes van het publiek benaderde de decibellen van een gedrogeerde bijenkorf.’ En wat komt er dan in tijdnood na 31…exd3 voor een baggerzet?

32.Pxe5?

“Terwijl 32.Dxd3 Lf5 33.De2 fxe3 34.Pxe5 exf2 35.Tg2 Le4 36.Pg6+ Lxg6 37.Txf2 simpel wint. (33…Le4 34.Ld2!)”

32…dxc2

“En nu pakt-ie maar remise door zetherhaling.”

33.Ld4 dxe5 34.Lxe5+ Kh7 35.Tg7+Kh8 36.Tf7+ Kg8 37.Tg7+ Kh8 38.Tg6+ Kh7 39.Tg7+ en remise.

“Nou lees ik ook wel eens een verslagje van Bertolino, wat een slijmbal, kijk nou eens wat- ie over de Jannes-bokaal schrijft.” (…) Dit mooie toernooi in een gezellige en geschikte speelzaal, uitstekende catering (…)

“Ja ja, Marsen en Nutsen en het bier, dat er voortdurend doorheen is. Ik word depressief in dat krakkemikkige schooltje, ik speel daar van m’n leven niet meer, vergelijk dat nou eens met de aula van het Maartens-college.”

‘Ja, dat was een veel mooiere zaal, maar ik vind je toch wel erg negatief.’
“Zeur niet, die Mattolino kan z’n eigen naam nog niet eens schrijven. Mag ik je eens aan een echte schrijver oftewel Tim Krabbé voorstellen?”

(…) Natuurlijk, het is de mafste aller remiseschuivers, die makke strijdontwijker, die geniale schaakafplatter, die dove herrieschopper, die nog liever remise maakt door een doortrapte combine (Curacao 1962) dan wint door een briljante combinatie: het is Petrosian (…)

“En dan presenteert Tim zes partijen met winnende wandelkoningen, met Petrosian alle zes keer achter de zwarte stukken! Kijk Gerard jongen, dat noem ik nu pas echt schrijven!”

Fischer-Petrosian, Joegoslavië 1959

1.e4 c6 2.Pc3 d5 3.Pf3 Lg4 4.h3 Lxf3 5.Dxf3 Pf6 6.d3 e6 7.g3 Lb4 8.Ld2 d4 9.Pb1 Lxd2+ 10.Pxd2 e5 11.Lg2 c5 12.0-0 Pc6 13.De2 g5 14.Pf3 h6 15.h4 Tg8 16.a3 De7 17.hxg5 hxg5 18.Dd2 Pd7 19.c3 0-0-0 20.cxd4 exd4 21.b4 Kb8 22.Tfc1 Pce5 23.Pxe5 Dxe5 24.Tc4 Tc8 25.Tac1  g4 26.Db2  Tgd8  27.a4 De7 28.Tb1 Pe5 29.Txc5 Txc5 30.bxc5 Pxd3 31.Dd2 Pxc5 32.Df4+ Dc7 33.Dxg4 Pxa4 34.e5 Pc5 35.Df3 d3 36.De3 d2 37.Lf3 Pa4 38.De4 Pc5 39.De2 a6 40.Kg2 Ka7 41.De3 Td3 42.Df4 Dd7 43.Dc4 b6 44.Td1 a5 45.Df4 Td4 46.Dh6

Nu rukken de zwarte vrijpionnen langzaam maar zeker op, daarbij actief ondersteund door de koning.

46…b5 47.De3 Kb6 48.Dh6+ Pe6 49.De3  Ka6 50.Le2 a4 51.Dc3 Kb6 52.De3 Pc5 53.Lf3 b4 54.Dh6+ Pe6 55.Dh8 Dd8 56.Dh7 Dd7 57.Dh8 b3 58.Db8+ Ka5 59.Da8+ Kb5 60.Db8+ Kc4 61.Dg8

61…Kc3 62.Lh5 Pd8 63.Lf3 a3 64.Df8 Kb2 65.Dh8 Pe6 66.Da8 a2 67.Da5

67… Da4 68.Txd2+ Ka3 0-1

Kasparov-Petrosian, Tilburg 1981

1.d4 d5 2.c4 dxc4 3.Pf3 Pf6 4.e3 Lg4 5.Lxc4 e6 6.h3 Lh5 7.Pc3 a6 8.g4 Lg6 9.Pe5 Pbd7 10.Pxg6 hxg6 11.Lf1 c6 12.Lg2 Dc7 13.0-0 Le7 14.f4 Pb6 15.g5 Pfd7 16.Dg4 0-0-0 17.Tb1 Kb8 18.b4 Pd5 19.Pa4 f5 20.Dg3 Pxb4 21.Ld2 Pd5 22.Tfc1 Ka7 23.De1 La3 24.Tc2 Dd6  25.Tb3  De7  26.De2 Tb8 27.Dd3 Ld6 28.Pb2 Thc8 29.Pc4 Lc7 30.a4 b5 31.axb5 cxb5 32.Ta2 Kb7 33.Lb4? De8! 34.Ld6 Ta8 35.Db1

35…Kc6 36.Tba3 bxc4 37.Txa6+ Txa6 38.Txa6+ Lb6 39.Lc5 Dd8 40.Da1 Pxc5 41. dxc5 Kxc5

Krabbé: “Een thematisch einde. Na 42. Ta4 gaf wit het meteen op.”

Oom Jaap leert zijn neefje schaken

Zoals alle kindertjes wel weten, geeft oom Jaap op maandagavond altijd schaakles in de Borg, het honk van schaakclub Z! Dat was zijn neefje Jeppe ook ter ore gekomen. Mag ik wat vrienden uit Roden meenemen, had hij keurig gevraagd, die vriendjes wilden ook wel schaakles hebben. Op 15 april 2004 was het dan zover, maar die vriendjes gingen liever in een hoekje met wat andere kindertjes spelen. Jeppe, laten we maar beginnen, je vriendjes hebben toch alleen maar aandacht voor hun eigen speelgoed. Goed oom Jaap, ik speel 1. e4. Dan doe ik altijd c5, heb je daar wel eens van gehoord? Ja dat had Jeppe wel en het ging als volgt verder:

1. e4 c5 2. Pf3 d6 3. d4 cxd 4. Pd4 Pf6 5. Pc3 e6

‘Oom’ Max Euwe

Kijk Jeppe, dit is nu de Scheveninger variant van het Siciliaans, omdat oom Max, die nu dood is, dat vroeger als eerste in Schveningen speelde. O wat leuk oom Jaap, dat u dat er allemaal bij vertelt. Geen probleem Jeppe, je zit hier om wat op te steken, we spelen gewoon verder:

6. Le2 Le7 7. Le3 Pc6 8. 0-0 0-0 9. f4 a6 10. a4 Dc7 11. Kh1 Te8 12. Dd2 Pa5

Paard naar a5, oom Jaap, u zegt altijd dat het slecht is om een paard naar de rand te spelen en nu doet u het zelf?? Ja Jeppe, net zoals in het leven zelf bevestigen uitzonderingen de regel, dit is nu de Kempinski-Five-Star-variation, ik wil met het paard naar c4 springen. Daar weet ik wel wat op, zie Jeppe, ik doe gewoon:

13. Dd3 Lf8 14. h3 e5 15. Pf3 Le6

Nu begon Jeppe wat sip te kijken, die vervelende oom Jaap ook altijd, nu gaat er toch een paard naar c4, hij wist het niet goed meer. Tante keek oom Jaap boos aan, ze vond dat oom zijn kleine neefje niet zo moest plagen, Jeppe wist het echt niet meer, hij speelde:

16. Pd5 Ld5x 17. edx e4: 18. Db3 exf3!!

Kijk Jeppe, Pd5 was natuurlijk fout, pion naar e4, dat noemen we nou een vorkje en Db3 is helemaal fout, die kan ik gewoon ik gewoon met mijn paard slaan. Heel vroeger, toen ik net zo klein was als jij, zie mijn goede vader tegen mij: Jaap jongen, later als je groot bent, altijd heer blijven en geen dames slaan, daarom heb ik het paard genomen. Nou, dan speel ik nog even door, zei Jeppe: ik sla de pion er af, dan heb ik in ieder geval nog een pion voor mijn stuk en het loperpaar. Dat het loperpaar heel belangrijk is, dat had Jeppe goed onthouden:

19. Lf3x Pb3x 0-1

Toen begon Jeppe heel hard te huilen. U speelt vals, oom Jaap, zei hij, terwijl de tranen over zijn wangen biggelden: U mocht toch geen Dames slaan!! Je heb iets te snel gezet Jeppe, riposteerde oom Jaap: ik had mijn verhaal nog niet helemaal afgemaakt. Ja, had mijn goede vader er nog bij gezegd, als de dames er om vragen, dan wordt het wat anders, dan mag het wel. Eerst luisteren jongen, en dan pas een zetje doen. De tranen biggelden Jeppe nog altijd over de wangen. O wat verlangde hij naar zijn moeder. Kom maar met mij mee hoor, zei tante troostend, dan krijg je een glaasje limonade, ik zou ook niet meer met oom Jaap willen spelen.

Tot zo ver pagina 22 van het clubblad van Z! mei 2004 en wat schreef redacteur Roelof  Berkepeis op pagina 23:

Groen ballonnnetje

In de trein, op de terugweg van de externe wedstrijd Assen-Z! sprak ik Jaap aan: “Er zijn mensen, die zich ergeren aan jouw stukjes, zoals je weet. Ze vinden ze seksistisch. Zijn er ooit mensen geweest die een tegenstukje geschreven hebben in een clubblad? Want daar vraag je natuurlijk om, zou ik denken.”

Jaap: “Ach, dat moeten ze  zeker doen, maar het is onverstandig. Kijk, die stukjes van mij zijn net als dit ballonnetje (haalt een fel groen ballonnetje uit zijn zak) Je kunt ze opblazen, maar het is de moeite niet. En het blijft maar een ballonnetje. Als ze het opblazen, heb ik mijn zin, toch? Vind ik juist leuk. Nee, je moet er niet op reageren, dat is het beste…”

Niet met een Hotels.nl-badge op naar Schier, snik.

Wat een geweldig idee: massakamp op Schier. Nu ben ik daar kind aan huis, zeg maar vakantiehuisje, zeg maar dat riante pandje daar boven op het duin. Wat heb ik daar een geweldige tijden meegemaakt met El Gordo Blanco, wiens buik op bijgaande fotoo nog juist te zien is, ging  er niet graag in zijn geheel op. Het geslacht Blanco is een al eeuwenoud en zeer rijk geslacht, en die villa daar op het duin geeft slechts een summier beeld van het onroerend goed, dat deze familie zoal in haar bezit heeft.

Over de gehele wereld, kan ik u verzekeren, maar ja, El Gordo was het zwarte schaap van de familie en mocht dan het duin op, om toch ook een keer een mooie tijd te hebben. Want was hij afgegleden, El Gordo, hij was gaan schaken en had geen enkele intereresse meer in de glanzende carriere, die voor hem open lag. Een zegen voor mijn persoontje, anders waren wij nooit dikke vrienden geworden, want wat heb ik genoten, daar boven op het duin. Jaar in jaar uit mochten wij daar enige weken doorbrengen en genoten samen van alles wat Schier te bieden heeft. In  de uiterst luxueuze duinvilla was namelijk ook een telescoop geposteerd, kon je de zeehonden op een zandbank zien liggen. En als de villa verhuurd werd waren de vogelaars er ook heel blij mee, gingen er zelfs mee de natuur in, want Schier staat bekend om haar talloze vogelsoorten, die je in de broedtijd niet moet storen.

Maar daar hadden El Gordo en ik allemaal geen oog voor, alleen maar achter het schaakbord zitten bij matig weer en bij zonovergoten dagen lui aan het strand liggen. En daarna een beetje soezen op het terras van Hotel Graaf Bernstorff, maar bums als wij waren noemden wij het: Boy Bensdorp, en natuurlijk vluggeren aan de overkant, bij Hotel van der Werff. Maar hoe komen wij daar op 23 maart??

Ik wist het opeens, met de Hotel.nl-spelersbus. Sponsorde Kees Eldering die darters zoals Andy Fordham niet, heeft vast nog wel wat badges in de la liggen, en dan materiaal en spelers in de bus laden, die ons dan voor het hotel afzet.

Maar wat blijkt, alleen electrische bussen op Schier toegestaan, dus met de ronkende diesel van Kees wordt het hem niet.

Mijn blitse streepjespak!?

Wat ik dan wel kan doen, is in mijn blitze streepjespak mij als een nouveau-riche voordoen, de avond van tevoren al gaan, een suite bij Boy Bensdop boeken, bier tanken bij van der Werff, mij aan een plaatselijke schone in de Toxbar te buiten gaan, maar of ik dan, volkomen brak, de volgende dag nog een paard van een loper kan onderscheiden, is zeer de vraag. Of ik dat allemaal ga doen ook trouwens!!

Een boer met kiespijn

Er was eens een sterreporter, die zeer slecht lag bij de organisatoren van het Europees Jeugdkampioenschap, dat wat jaren achtereen in Groningen plaatsvond. Toen Max Euwe in 1968 aan het bord van Anatoly Karpov de eerste zet deed, was het nog het Niemeijertoernooi zonder FIDE-status.

undefined

Werd vaak in de kantine van die tabaksfabrikant afgewerkt, later in de Martinihal. FIDE-president Max Euwe werd de vaste eregast en gaf eens een simultaan tegen wat lokale persvertegenwoordigers. Om het Max makkelijk te maken -ze konden er allemaal niets van – mocht ik dan niet meedoen, maar van Max zelf wel. ‘Gaat u daar maar zitten’, zei hij vriendelijk en toen hij een gepend stuk wilde spelen kwam er een remise-aanbod. En wie was er in 1987 de eregast? U raadt het al, Anatoly Karpov!

undefined

Wat werd ik geveegd in een simultaan, maar wel mooi op de foto, net als Jannes van der Wal.

undefined

Om iets van het spel van Karpov te snappen heb ik zijn boek Wie ich kampfe und siege aangeschaft. Dat kwam in 1999 goed van pas. Karpov was toen de legende in de kroongroep in Hoogeveen.

undefined

Met daarnaast Judith Polgar (sterkste vrouw), Jan Timman (beste Nederlandse schaker) en Darmen Sadvasakov (de jeugdwereldkampioen), kortom de gebruikelijke formule. Even dat boek laten signeren en misschien vindt Karpov die foto ook leuk. Stuur maar naar mijn adres in Moskou, stelde hij voor, maar dat is er nooit van gekomen. Eind dat jaar werden de spullen van de meedogenloze Roemeense dictator Ceaucescu geveild, 10 jaar na zijn executie. En wat zat erbij? Een peperdure schaakset, geschonken door… Anatoly Karpov.

undefined

Wat donderde mijn held hard van zijn voetstuk. Die wil ook nooit meer zien, nam ik mij vast voor. Ploft er in 2003 een enorme enveloppe in mijn brievenbus met oud-wereldkampioen dammen Jannes van de Wal achter de damschijven en die andere oud-wereldkampioen Karpov achter de schaakstukken, op één en hetzelfde bord! 

undefined

Toch maar naar Hoogeveen getogen, ja wat moest ik er anders mee? Ik zie Karpov nog met die enveloppe, na alweer een nederlaag, langs de borden van de Open GM-groep lopen. Zoals de gevallen heerser van de 64 velden dat ook bij Tata Steel doet en de prijzen uitreikt.

undefined

Is die brede glimlach dan nog echt of die van een boer met kiespijn?

God straft direct

Op een snikhete zomerdag in 2004 stond de dikke BMW van de befaamde mecenas Kees Eldering klaar om naar de Jacobijnerkerk te Leeuwarden af te reizen. Met in de kofferbak een kratje SPA Blauw, want als je met ongeoorloofde snelheden die richting uit raast, wil het water in de radiator wel eens gaan koken en die vul je dan niet bij met ordinair, hard kraanwater. Daar houden de kunstwerken van de Bayerische Motor Werke niet van. Voor het vertrek nog even met de vriendin van de mecenas op de foto en dan op naar Ljouwert.

undefined

De protegé van de mecenas nam daar deel aan het NK schaken, met als sidekick het Harmonie-toernooi. Wie zag mijn lodderig oog zoal als deelnemer? Lambertus, voorheen uitbater van schaakcafé Atlantis. En aan het belendende bord? De inmiddels bij u bekende Walther B, met zijn fobie voor vrouwen. Tijd voor een experiment: even die vriendin van de mecenas vragen of ze zich wil verdiepen in de stelling van de uitbater, een liefhebber van halsbrekende capriolen. Met verbluffend effect: als door een adder gebeten vluchtte Walthertje de preekstoel in.

undefined

Veelvuldig kampioen Loek van Wely zat tegenover Yge Visser, ja die protegé dus, die in een hagelwit shirt voor iedereen duidelijk zichtbaar zat te bidden:

Onze Vader, die in de hemel zijt,
uw naam worde geheiligd,
uw rijk kome,
uw wil geschiede
op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schulden,
en laat hem Pxc5 spelen…

undefined

God – ja zijn ogen worden wat minder – zag Yge Visser voor een misdienaar aan, verhoorde zijn gebed en dwong Loek paard maal c5 te spelen!

Die combinatie had God ook wel gezien, maar waarom speelt ie geen 38… Le2 i.p.v. Kg7. Dat zie ik met mijn slechte ogen nog wel, dacht God, en zette zijn bril op: ‘Wat zullen we nou hebben, dat is helemaal geen misdienaar, dat is die Hagenees, die zijn geld altijd in de gokkast flikkert en nooit wat in het kerkezakje, en wat staat er eigenlijk op zijn rug? Hotels.nl, hmm reclame zeker, en dat in Mijn Huis, ik verander die vlegel in een zoutpilaar. Zegt Petrus, die Zijn gedachten geraden had: Ach God, doe dat nou niet, ik heb het al druk genoeg!’ Toen glimlachte God: Nou vooruit, jij je zin, eventjes maar, dat zal hem leren. En zo kon het gebeuren, dat Yge Visser, geheel versteend, op de 39e zet zijn laatste seconden liet wegtikken! En zo moest King Loek God op zijn blote knieën danken, niet alleen om die partij, die hij cadeau had gekregen, maar ook Yge, zelf.

undefined

Hij was dus niet definitief in een zoutpilaar veranderd, en kon daardoor Ivan Sokolov in de laatste ronde op remise houden. Aldus ging de titel weer naar Loek van Wely!