Jacques Jambon et les autres femmes
Zoals u in EP 41.7 wel heeft kunnen lezen, heeft Jacques wel belangstelling voor dames, vooral die naast het bord en nu was op het Utrecht-forum de chess-babe verkiezing van het jaar. Mag ik Erik Jan Hummel even citeren: “De mooiste schaakster is uiteraard Renske Hania, maar dat is al zo vaak gezegd, geloofd, gedacht en gedroomd, dat mijn woorden eigenlijk overbodig zijn.” In de 1 e ronde van de KNSB won dat dametje van die andere Hummel (Joop), maar de partij kreeg Jacques niet en e-mailtjes naar Sneek bleken vergeefs, zodat u het met een diagrammetje moet doen, waar Jambon hoogstpersoonlijk veel genoegen aan beleefde, want ja een schaakverhaal zonder diagram is net als de Playboy zonder de playmate, roep ik dan altijd.
In mijn mindere tijden was ik al blij, als de dames mij een trucje waard vonden, maar die schatjes zélf op een trucje tracteren smaakt heel wat beter. [Erik Hoeksema: Renske werd inderdaad het slachtoffer van 2.exd5? Txe3! maar heeft oom Jaques indertijd ook naar het akelige tussenzetje 2.Pb3! gekeken? Dan had hij vermoedelijk une zware pipe moeten roken]
Inmiddels heb ik een warme belangstelling ontwikkeld voor riooljournalistiek, de schandaal- en de roddelpers, dus heb ik mij even naar Hoogeveen gespoed, dames in overvloed daar. Dames, regio-en jeugdspelers hebben een streepje voor, die kunnen op een wildcard rekenen en hoeven niet aan de ratinggrens van 2100 te voldoen, legde hoofdarbiter Koos Stolk mij bereidwillig uit.
Eerst maar even aangeschoven bij de gelouterde riooljournalist Lex Jongsma (Telegraaf), die een carrière als begrafenisondernemer blijkt te ambiëren. Mij biedt ie alvast de baan van opper-kraai aan, als de kist nog bezig is in het graf te zakken, kan je al aan de drank, houdt hij mij wervend voor. Nu waren de heren ondernemers negatief in het nieuws, iets met cake en broodjes, was ik effe blij dat een fotograaf Judit Polgar ter sprake bracht. Nu had Lex van Jan Timman – in 2000 hier in Hoogeveen nog haar opponent – vernomen, dat aan haar haardracht te zien was in welke stemming zij verkeerde: opgestoken, niets mee te beginnen, was het los, dan was mevrouw op het oorlogspad. Chess, the ancient wargame, roept Gary Kasparov, en in tijden van oorlog kan er van alles gebeuren, maar toen in 2000 zat ik zelf wat in de amateurgroep te krukken en peinsde niet over een carrière als roddeltante.
Maar ja, Judit is afwezig, Lex moet met de laptop in de weer, eerst even kijken of die riante leren fauteuils nog in de raadszaal staan en wat er allemaal in zit. De dames van enige betekenis stammen uit de goeie ouwe tijd, Carla Bruinenberg, Nederlandse kampioene van 1982 t/m 1984, en Erika Belle ’75, ’80 en ’81 en Erika (1892) had de zwarten tegen Henk Clermonts (1689):
Hier bood mevrouw remise aan, doet ze wel vaker. In een ver verleden nog eens in een rapidtoernooitje in Apeldoorn verloren en ook mijn digitale assistent Robert Leenes had een wat mindere ervaring: “Ik wou meer en kreeg minder”. Henk niet, die nam het onmiddellijk aan.
Goed, een mooi moment om mijn blik op het jonge spul in de Open GM-groep te richten. Wie deden er allemaal mee en viel er nog iets pikants op te tekenen? Yvette Nagel, nog altijd getrouwd met die Seirawan, en al 40. Désiree Hamelink – gaat samenwonen, Arlette van Weersel – wordt geen Miss Holland, Masha Klinova – het liefje van Gurevich, blijven over Marlies Bensdorp en Alexandra Wilson – Zwitserland.
Eveneens in 2000 was het Masha, die haar torenhoge hakken over de steentjes liet tikken, met daarboven een extravagant toiletje, dat menig schaker van zijn bord deed opkijken. Ze loopt inmiddels tegen de 40, het goede leven heeft in de vorm van vetrolletjes zijn sporen achtergelaten en nu zijn het de hakjes van Alexandra, die over de steentjes tikken. Glanzende nylons, een even exclusief als smaakvol toiletje, compleet met koket décolleté, en haalt getimed een hand door haar fraaie lokken, met de allure van een filmster. Gebruikt wel veel make-up zeg, het ziet er nogal gemaakt uit allemaal. “Het neusje rechten, de lippen wat opwellen, en voor de lengte de hakjes wat hoger”, sprak de chirurg monter. Deze 18-jarige is alleen voor de FIDE Zwitserse, ze woont met haar steenrijke pa en ma in Zwitserland, zij zat in 2002 op Guernsey nog in het Engelse jeugdteam, wist Bert Westerkamp zich nog te herinneren.
De geactiveerde toren gaat een pion verdedigen, dat rechtvaardigt het volgende rekensommetje: Décolleté + bedwelmend parfum = 2079.
Mijn smaak is het niet, zei Bert Westerkamp, en ging er oerend hard doorheen.
Wat Bert tevens was opgevallen, was dat Nigel Short veel belangstelling had voor haar verrichtingen. Een grootmeesterlijk trucje oftewel geveinsde belangstelling om maar in de buurt van Marlies Bensdorp te komen.
Maar ja, Marlies (19) heeft geen belangstelling voor oude mannen met brilletjes, vraag maar aan Hiddo, die zij zelfs op een onbewoond eiland zou versmaden, en die Short is ook al 39: “Nee, seks voor het huwelijk, daar doe ik niet aan”, zei ze tegen het bejaarde wonderkind. “Maar ik ben getrouwd”, probeerde Short nog, maar ook de Engelse humor mocht niet baten. Met uitzondering van dit ‘very Short adventure’ gebeurde er dus niets noemenswaardigs in Hoogeveen, en kan ik niet veel anders dan u als dessert nog een amusante partij aanbieden.
Jan Joris: “Hè bah, geen open Siciliaan, Da5 van Romanishin afgekeken, hoe het verder moest geen flauw idee. Ze begon toch wel te irriteren, even een kwaliteitsoffer en kansen tegen haar koning.”
Het idee achter 17…Pf3+ is 18.gxf3 Tg8 19.Pf6+ Dxf6 20.Dxg8 Dxf4!
Dat had Yvette, die net van theekransjes droomde, niet aan zien komen en het theewater steeg naar haar hoofd. Hop paardje hop, paardje in galop en ze droomde verder, van roze babykleertjes en gezellige Sinterklaasavonden. “Laat ik nu zelf eens voor Sinterklaas spelen”, en ze liet het paard gezellig door haar stelling galopperen. Maar toen het op a1 ook nog een toren had meegenomen, begon ze wat sip te kijken, de cadeautjes voor dat lieve paardje waren nu op, een worteltje misschien, dacht ze en speelde vrolijk verder.
Alors, mes amis, c’etait tout, à la prochaine fois, avec tous les regards de
