Waarom Jacques Jambon et le Championnat de Nosbo uit 2005???
De enigen, die aan dit coronajaar nog enig plezier beleven, zijn Herr Baron von Schinkhausen en Jack Spam, want er is alleen vrijwel alleen nog onlineschaak. Zo boekt Herr Baron daar nog wel eens een succesje en Spam volgt natuurlijk echt alles, wat er zo op internet allemaal geschiedt, onlangs nog bijvoorbeeld het Skilling Open, waar de wereldtop vooral dankzij de inspanningen van Magnus Carlsen op zeer ruime wijze in hun onderhoud kunnen voorzien. Maar Jacques is hierbij vergeleken een zeer kleine jongen, die met weemoed terugdenkt aan de tijd, dat hij nog in de Kerstman en Sinterklaas geloofde. Het enige wat hij nu nog kon verzinnen, was vernoemd verslagje, met veel dank aan paparazzo Giacomo Prosciutto, die zijn foto-archief voor hem napluisde, wat leuke jeugdfotoos van de schaakhelden van toen opleverde. Hebben tous les copains in het nieuwe jaar in ieder geval wat te lezen, daarom!
JACQUES JAMBON et LE CHAMPIONNAT de NOSBO
Zoals u inmiddels al weet is Jambon al dinosaurus en spiegelt zichzelf graag aan grote prehistorici als een Smyslov. Op 62-jarige leeftijd was deze dino nog finalist in de kandidatenmatches van 1983. 62 word ik volgend jaar ook, een glaasje lust ik ook wel, maar helaas daar houdt iedere vergelijking op.
Voorlopig dan, had ik mij zo voorgenomen, nee nou lieg ik, Jambon was van plan helemaal niet mee te doen. Iedere dag een schaakboek openslaan vond-ie wel voldoende, voortdurend achter dat bord zitten, ja zeg ik ben Leblanc niet.
Zegt Leblanc bij het bierdrinken in de Wolthoorn: “Je lijkt Darth Vader wel, the dark side, nooit meer achter het bord.” Wat zullen we nou krijgen, dacht Jacques, may the force be with you, ja Jambon heeft Star Wars ook gezien en sjeest even door dat reservegroepje heen, laat Leblanc maar opaatjes gaan tikken in de senioren/veteranengroep. En dan volgend jaar IM-tjes als Hoeksema en Werle, ok ben ik nog geen dino als Smyslov. Maar die was in 1957 al wereldkampioen, waar de titelrace op dat niveau inmiddels een schimmig karakter heeft.
En dan tref je in de eerste ronde Kees – hotels.nl – Eldering en mag je blij zijn met een remise-aanbod in totaal verloren stelling. Komt zijn goeroe Yge Visser langs: “Je stond totaal gewonnen, hoe kan je nu incroya-
ble!” Jacques speelde bedroevend slecht, maar een treetje hoger kunnen ze er ook wat van:
20.Lxd5?? Td2 en kwijt en nu begrijp ik die reclameslogan ook beter: Alweer een aanbieding van Wehkamp!
Opeens staat een toren ingesloten, soit. Een ultieme winstpoging, heb ik mij later door Geon laten uitleggen, maar hoe je de opponent een onstuitbare vrijpion aanbiedt, moet Bonno me dan maar uitleggen, ik zeg alvast: chapeau!
44.Txe7+ Kxe7 45.c7 Kd7 46.g4 Te8 47.Lg3 Te4 48.Kg2 Tc4 49.Kf3 Ke6 50.Ke3 Kd7 51.Le5 Ta4 52.f3 Tc4 53.h4 Tc1 54.Ke4 Th1
55.h5 gxh5 56.g5 h4 57.Kf5 h3
58.Kf6 Tf1 59.Kg7 Txf3 60.Kxh7 Tf5 61.Lh2 Txg5 0-1
De tweede ronde dan maar, Jacques richt opnieuw de spotlights op Geon Knol.
Die was er niet helemaal bij met zijn hoofd, dat leg ik straks wel uit. Hoe kom ik zo snel mogelijk een toren achter, geniet maar even mee.
Knol-Van Leent
1.c3 f5 2.g3 e6 3.Lg2 Pf6 4.d3 d5 5.Pa3 b6 6.Lf4 Pbd7 7.Da4 Lxa3 8.Dc6 Lb7 9.Dxb7 Lxb2 10.Lxc7 Dc8 11.Dc6 Kf7 12.Pf3 Lxa1 13.Pg5+ Kg6 14.h4 Pe5 15.Dd6 Lxc3+ 16.Kf1 Dd7
Het einde van het witte initiatiefje. Et abandonné après 42 coups, het weinig doortastende optreden van de vorige avond smeulde nog na. Toen werd het stapduo Knol-Werle door twee bevallige dames in de Blauwe Engel opgepikt. Eenmaal op de bank gezeten werden de heren op hun wenken bediend, de DVD-speler vertoonde een gezellig filmpje. En na de film gewoon weer op huis aan: sorry dames, morgen weer schaken.
Hé, dit herken ik, zo’n dikke dertig jaar geleden moest ik het omhelzen van een fraaie Duitse staken wegens een KNSB-potje de volgende middag in Leeuwarden. Dat werd dus nooit meer weer wat met die Duitse.
Hoe gaat dat tegenwoordig? Even de dames een dag later mobiel bellen: gaan jullie nog uit? Met zulke slome duikelaars zeker, dus van pure ellende de pikante SMS-jes op het mobieltje van Van Leent gezet.
36…Tf7 37.Pxe5 Txc1+! 38.Ka2 Lxe5
Nog overtuigender was 38…Tff1 39.Ka3 Pf4 40.Td7+ Kf6 41.Pg4+ Ke6 en zwart wint.
39.Txe5 Tff1 40.Ka3 Tfd1??
Van Leent-Clemens
Een weekje later leek diezelfde Van Leent opnieuw kop van Jut te worden.
Regerend kampioen Clemens hanteerde de hamer, nee mokerslagen waren het. In tijdnood heeft Van Leent zojuist Td6-d5 gespeeld, Pf4 vork natuurlijk, maar Tf7 is ook lekker hoor!
36…Tf7 37.Pxe5 Txc1+! 38.Ka2 Lxe5
Nog overtuigender was 38…Tff1 39.Ka3 Pf4 40.Td7+ Kf6 41.Pg4+ Ke6 en zwart wint.
39.Txe5 Tff1 40.Ka3 Tfd1??
Ook hier was Pf4 weer moordend maar nu kwam 41.Txh5 en mocht vorst Adrianus I zijn kroon afzetten. Hij verloor dit niet alleen, maar ook nog in de volgende ronde van Bonno Pel.
Jambon was in die vierde ronde aan bord 2 beland, in de reservegroep wel te verstaan. Spaanse roséetjes van Castillo de Liria misten hun uitwerking niet, bagger wezen storten. Tot overmaat van ramp verzuimd voor alle volgende ronden een bye aan te vragen. Zelfs spek en bonen zit er niet meer in.
Nu zou ik u graag voor het vervolg naar de Riepe verwijzen, een zwerversbestaan gaan leiden. Mij iedere dag volgieten met de allergoedkoopste vruchtenwijn, samen met mijn nieuwe vrienden. Als een brave burger toch maar weer naar het Denksportcentrum getogen. De kans dat mijn nieuwe vrienden, die armzalige, voortdurend bezopen schooiers mijn handgeschreven meesterwerken naar Word omzetten nul, nada, niente, absolument rien. Anderzijds, die Hoeksema, waar ik tegenwoordig op ben aangewezen, begint ook behoorlijk af te zakken.
Dat-ie in de Bres voortdurend dropshots zit te tanken, ach moet hij weten, en tijdens blindsimultanen daar gewoon mee doorgaat, wil Jambon ook nog door de vingers zien. Evenals het weggeven van dames, maar als Jacques de tikgeit opdracht geeft een blondine ter illustratie aan de hoofdredactie te mailen… ziet hij een tekeningetje van een ballerina, daar had deze blondine moeten staan heren! (op pagina 45 van de vorige EP).
Conclusie: ook de ontregeling van het centrale zenuwstelsel van Hoekie begon ernstige vormen aan te nemen. Maar ook op de automatische piloot werd Van Leent volkomen weggespeeld, de goeroe was inmiddels de Koninck te rijk en bemoeide zich even met de analyse: “Hé armzalige schooier, effe f6, wat doet-ie dan nog?
Na het slappe 22.Ta3? Ph7! had zwart weer iets van een stelling. Veel krachtiger was 22.f6! (Visser) “om die witte velden open te trekken”. Het idee is 22…gxf6 23.Dh5 Kg7 24.Pg3! en wit wint. Na 22.f6 was Van Leent 22…Ph7 23.fxg7 f5 van plan, maar na 24.Pg3 Dg5 25.Dh5! rammelt het aan alle kanten bij zwart.
De piloot werd schipper en voer de remisehaven binnen. Pel verleende Werle vrije doortocht, maar het echte spektakel kwam van Bertolino Mattolino, met de kleine Erik als lijdend voorwerp. Later, als-ie groot is, wordt-ie filosoof, dus nu Descartes lezen, want die Mattolino is ook doctor in de wiskunde.
Die had bovendien een oude sonate van Mark Taimanov van het stof ontdaan en dat ging als volgt:
Van der Marel – Hummel
1.d4 e6 2.c4 Pf6 3.Pc3 c5 4.d5 exd5 5.cxd5 d6 6.e4 g6 7.f4 Lg7 8.Lb5+ Pfd7 9.a4 0-0 10.Pf3 Pa6 11.0-0 Pc7
Moderner is 11…Pb4 12.h3 a6 13.Lc4 f5! zoals in Barejev-Topalov, Dortmund 2002.
12.Ld3 Tb8 13.De1 Te8
Taimanov geeft 13…a6 14.e5 Pb6 15.f5 dxe5 16.fxg6 hxg6 17.Lg5 f6 18.Dh4 De8 19.Tad1 met scherp spel.
14.e5 dxe5 15.f5 e4 16.d6!
Het begin van een verwoestende aanval.
16…Pa6 17.fxg6 hxg6 18.Lg5 Db6 19.Lc4
Dxb2 20.Pd5 Pb6 21.Pe7+ Txe7 22.dxe7 Lh3 23.gxh3 Dxa1 24.Dxe4 Dxa4 25.Lxf7+ Kxf7 26.Ph4+ Ke8 27.Tf8+ Lxf8 28.exf8D+ Kxf8
29.De7+ Kg8 30.De6+ Kf8 31.Lh6# 1-0
Dat waren tranen met tuiten: Wat is die Mattolino gemeen, mijn koning met drie stukken tegelijk aanvallen, snel naar het toilet, daar staan mijn stukken ook.
Daar kwam-ie Jambon tegen, een bordje Havermout was slecht gevallen. Er zat Alapin door, zum Kotzen, heette het vroeger niet de Braakvariant, met een paard meer niet winnen. Over naar de voorlaatste ronde, Jacques was nog altijd misselijk, vooral van zijn eigen spel. Bij Lucien Jerphanion denk je aan een cognacje en niet aan aquavit:
Jambon-Jerphanion
1.e4 d5 2.exd5 Dxd5 3.Pc3 Da5 4.d4 Pf6 5.Pf3 Lf5 6.Lc4 c6 7.Ld2 e6 8.Lb3 Dc7? (beter is 8…Lb4)
9.De2 Ld6 10.0-0-0 0-0 11.Pe5 Pbd7 12.g4
Lg6 13.f4 Pd5 14.h4 f6? 15.Pxg6 hxg6 16.Dxe6+ Kh7 17.h5
17…g5 18.Pxd5 cxd5 19.fxg5 fxg5 20.Dg6+
1-0
Ja Lucien, gemeen spul, dat aquavit, houd het nu maar bij Martell VSOP, ik ga effe bij de meesters kijken, waar Hoeksema tegen Werle zeer bedenkelijk stond. Pion achter en er hing een toren in zijn stelling. Hoe hij dat remise wist te houden, Jan begreep er ook niets van. Van Leent wist een dame-eindspel met pluspi- on niet te winnen, een tussenstandje dan maar:
- Werle 5 uit 6
- Hoeksema/Van der Marel/Van Leent 4½
De cruciale duels uit de laatste ronde: Werle-Van Leent en Hoeksema-Van der Marel.
Werle zat het beste in zijn vel, hij had de NK knock-out halve finales voorlopig overleefd, Hoeksema en de goeroe waren er door de Willemze-brothers uitgeknikkerd.
Met het stenen muurtje van Van Leent had Werle geen enkele moeite, dat ging als volgt:
Werle-Van Leent
commentaar: Jan Werle
1.Pf3 f5 2.d4 Pf6 3.g3 e6 4.Lg2 d5 5.Lf4 c6
6.0-0 Le7 7.c4 0-0 8.Pbd2 Ld7?!
8…Pbd7 en 8…Pe4 zijn eerder gespeeld. De loper staat ongelukkig op d7.
9. Dc2 Pe4?!
Wit dreigde 9.cxd5 exd5 10.Dxf5. Misschien was 9…Le8 beter.
10. Pxe4 fxe4 11.Pe5
Nu is duidelijk geworden waarom de loper op d7 zo ongelukkig staat. Zwart zou graag Pd7 gespeeld hebben, maar de loper staat in de weg. Wit gaat nu het even het enige sterke punt van de zwarte stelling (pion e4) opblazen, waarna zwart met zwaktes als pion e6 blijft zitten. Bovendien heeft hij een zwakke koningsstelling en is hij zwaar onderontwikkeld.
11…g5?!
Zet zijn eigen koning op de tocht.
12.Le3 Lf6 13.f3 Lxe5
Geeft een loper op, maar de stelling stond toch al op instorten.
14.dxe5 Le8 15.fxe4 d4 16.Txf8+ Kxf8 17.Dd2 h6 18.Lxd4 Kg7 19.De3 Pd7 20.Tf1 Lf7 21.h4 gxh4 22.Df4 De7 23.gxh4 Th8
24.Df6+! Dxf6 25.exf6+ Kg6 26.e5 Tg8
27.Le4+ Kh5+ 28.Kf2 Td8 29.Lf3+ Kxh4
30.Le3 1-0
Dat ging dermate vlot, dat Hoeksema tegen Van der Marel niet tot het uiterste ging. Nu ligt een slap variantje wel voor de hand als je net in een barrage een dame hebt weggeblunderd. Die zit nog wel even stuk, denk je dan maar nee. Even de Jannes-bokaal ophalen, één ronde voor het einde al en dan een ongelooflijke score in het persoonlijk snelschaakkampioenschap neerzetten. En een fles wodka van de prijzentafel plukken, waar een fles Blairmhor, acht jaar oude maltwhiskey geduldig op Jambon stond te wachten. Die vermaledijde Mattolino weer pikt ‘m net voor mijn neus weg. Als pleister op de wonde mocht ik in zijn kabinet van de door Geon Knol bereide pasta en die malt proeven. Die Knol kan er wat van, als zijn 2-daags rapidtoernooi op 10 en 11 sep tember net zo lekker is ben ik zeker van de partij.
Alors mes amis, c’était tout, je vous salue!
Jacques Jambon